ترور توسط گروه فرقان در مسجد ابوذر
رهبر حکیم انقلاب اسلامی، از حضور در خط مقدم دفاع مقدس تا امروز، همواره یک دلاور نترس بوده است.
در سال ۱۳۶۰، شهید عباس بابایی همراه آیت الله خامنه ای به مسجد ابوذر رفت و در میان راه و قبل از نماز، گفت و گوی مفصلی داشتند.
چقدر نمادین و زیباست که چنان شهیدی شاهد شهامت و رفتن رهبر انقلاب به مرز شهادت بوده است.
می دانیم که در حین سخنرانی آیت الله خامنه ای، ضبط صوت حامل مواد منفجره که توسط فرقه ضاله فرقان مقابل ایشان گذاشته بودند منفجر شد.
آیت الله خامنه ای پس از این حادثه بارها تا مرز شهادت می روند؛ جابجایی مداوم محل درمان، خونریزی شدید ایشان تا حدی که ۳۷ واحد خون و فرآورده خونی به ایشان تزریق کرده بودند و بسیاری نشانه های دیگر، همراهان را از زنده ماندن ایشان ناامید کرده بود:
«دکترها میگفتند آقا چند مرتبه تا مرز شهادت رفته و برگشته. یکبار همان انفجار بمب بود، یكبار خونریزی بسیار وسیع و غیر قابل کنترل بود، یكبار هم جمع شدن پروتئینها در ریه و حالت خفگی. همهی اینها گذشت، اما بیمار تب و لرز شدیدی داشت. چند پتو میانداختند روی آقا. گاهی حتی دکترها بغلشان میکردند تا لرز را کمتر كنند. معلوم نبود منشأ این تبها کجاست؟ ضایعهی کوچکی هم در ریه دیده بودند.
آقا لولهی تنفس داشتند و نمیتوانستند حرف بزنند. خودشان کاملاً حس کرده بودند که دست راستشان کار نمیکند. اولین چیزی که با دست چپ نوشتند، دوتا سؤال بود؛ «همراهان من چطورند؟» «مغز و زبان من کار خواهد کرد یا نه؟»».(https://farsi.khamenei.ir/file/terror-6-tir/4_1.htm)
چقدر عمیق و شگرف است که رهبر انقلاب در آن شرایط وخیم و نزدیک شهادت، اولین نگرانی شان حال همراهان بوده و توجهی به وضعیت سلامت خود نداشته است، الا در حدی که هشیاری شان تداوم داشته باشد. این شجاعت و ایثار براستی اوج هشیاری است؛ اوجی که برخاسته از تقوا و قوای عقلی و عاطفی کم نظیر این مرد خداست.
نماز جمعه ۱۳۶۳
۲۴ اسفندماه ۱۳۶۳ در نماز جمعه تهران که به امامت آیت الله خامنهای برگزار شده است، یک بمب منفجر می شود اما ایشان با شجاعت کم نظیر خود، خطبهها را ادامه داده و صحنه را خالی نکردند.
صدام تهدید کرده بود که این نماز را منفجر خواهد کرد. اما آیت الله خامنه ای برای اقامه نماز حاضر شد و در ادامه با وجود شهادت ۱۴ نفر در این نماز، به ایراد خطبه ادامه دادند.
پس از شهادت حاج قاسم سلیمانی و تهدید ترامپ، ایشان برای سخن گفتن با مردم حاضر شد.
تردیدی نیست که رهبر حکیم و مقتدر انقلاب اسلامی در کنار امام خمینی (ره) از دلاورترین و نترس ترین ها در دوران جدید هستند. به راستی شجاعت هیچکس با آنها قابل قیاس نیست.
امام راحل خطاب به نیروهای امنیتی شاه که ایشان را تهدید می کردند و به تبعید می بردند گفتند:«ولله در تمام عمر خود از کسی نترسیدم.»
امروز هم امام خامنه ای از هیچ قدرت بیگانه ای نمی ترسد، همچنان که پیش از انقلاب اسلامی هم نترسید و با تمام وجود چه در زندان چه در تبعید و تنهایی، در برابر رژیم پهلوی ایستاد.